Amg-Fars.IR

شهدا کبوتر

دلنوشته شهید “مدافع حرم”، 25 روز قبل از شهادت

ین جا می شود بهترین روزها و بدترین و تلخ و شیرین زندگی را مرور کرد. می توان دوران کودکی از آن جا که یاد یاری می کند را دوره کرد.

 «حشمت سهرابی» به سال 1348 شمسی، در روستای «ارمو» (توابع شهرستان «دره شهر» در استان «ایلام») متولد شد. وی پس از آغاز نبرد علیه «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی» در «سوریه»، جهت دفاع از حرم «بانوی مقاومت» حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)» راهی این کشور شد و سرانجام به تاریخ دوم تیرماه 1392 شمسی، در منطقه «حماء» بال در بال ملائک گشود. پیکر پاک «حشمت سهرابی» در زادگاهش تشییع و تا ظهور مولایش به امانت سپرده شد.

 

از این مدافع حرمِ شهید، دو پسر به نام های حسین 11 ساله و محمد 7 ساله به یادگار مانده است.
آن چه پیش رو دارید، یادداشتی است که «حشمت سهرابی» 25 روز قبل از شهادتش به رشته تحریر درآورده است. از این یادداشت به خوبی می توان مهیا شدن این پاسدار ایلامی را برای بال گشودن حس کرد:

[متن یادداشت]

این جا می شود بهترین روزها و بدترین و تلخ و شیرین زندگی را مرور کرد. می توان دوران کودکی از آن جا که یاد یاری می کند را دوره کرد. می توان فکر کرد برای اصلاح و بهبود . رفتن و رفتن. چقدر دلبستگی. چقدر دلتنگی. آه خدایا! تمام عمر ما آدم نیمی به دلبستگی و نیمی به دل کندن در گذر است. کدام قبول توست؟ دل دادن و سردادن برای خوبانت که زیباست.
خدایا! ما را گرفتار دنیا نکن و مگذار دنیا فریبمان دهد که دانای حکیم فقط تویی.

 

 


دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.